บทที่ 36 ตอนที่ 36

ในที่สุดก็จำต้องขยับเท้าเดินตรงไปยังห้องของเขา มือเล็กที่ทั้งชื้นทั้งเย็นยกขึ้นเคาะเบาๆ ไม่นานเสียงแช่มชื่นของพัชรพลก็ดังขึ้น พร้อมๆ กับบานประตูที่เปิดกว้างออกอย่างรวดเร็ว

“มาก่อนเวลาเสียด้วย”

แม้บนศีรษะของพัชรพลจะยังมีผ้าสีขาวพันเอาไว้ แต่สายตาเจ้าชู้หื่นกระหายของเขาก็ยังคงทำงานได้ดีเหมือนเดิม เข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ